بوژی کش چیست؟ دستورالعمل جابجایی بار با بوژی

شاید کلمه‌ی بوژی به گوش شما خورده باشد؛ اما به شکل کامل ندانید که منظور از بوژی چیست. بوژی یک کلمه فرانسوی به معنای محور است. بوژی در صنعت حمل و نقل نیز به همان معنا است. در واقع بوژی کش از یک محور تشکیل شده که دارای چرخ‌های زیادی است و به کمک آن می‌توان بارهای ترافیکی با وزن های خیلی زیاد را حمل کرد.

برای حمل و نقل محموله های عظیم و سنگین، از بوژی استفاده میشود . این خودروی باربری برای حمل و نقل بارهای فوق سنگین کاربرد دارد و برای تردد نیاز به مجوزهای خاصی است که بر اساس نوع بار و شرایط آن مسیر تردد نیز مشخص می‌شود.

بوژی یک دستگاه تخصصی است که برای حمل بار با آن نیاز به تخصص ویژه و همچنین تجربه بالا در حمل و نقل بار است. حمل و نقل بخش های بزرگ از جمله پل ها،تجهیزات پالایشگاه های نفت و همچنین موتورها و اشیای سنگین دیگری از بوژی استفاده می شود که برای تریلی های معمولی و کمرشکن بیش از حد سنگین هستند.

بوژی ضمن توزیع یکنواخت وزن واگن روی خط باعث سهولت در گردش واگن هنگام عبور از قوس، ایمنی سیر، سهولت در مبادله واگن بین راه آهنهای با عرض خط مختلف، افزایش ظرفیت بارگیری واگن در بار محوری ثابت می‌شود.

اصلی‌ترین تفاوتی که بوژی کش را از سایر خودروهای حمل بار متمایز می‌کند، پتانسیل بالای آن در حمل بار است. به این شکل که حمل بارهای بالای ۱۰۰ تن را با بوژی انجام می‌دهند. البته بوژی کش یک خودرو مستقل و ثابت نیست و می‌توان با دست بردن در محور و تعداد لاستیک‌های آن پتانسیل ماشین را بیشتر کرد. در واقع تعداد چرخ‌های زیاد بوژی است که باعث می‌شود پتانسیل این ماشین زیاد شود. زمانی که تعداد چرخ‌ها بیشتر می‌شود، محورها نیز بیشتر شده و فشاری که بار سنگین به خودرو حمل‌کننده وارد می‌کند پخش می‌شود. هر چه قدرت پخش بار نیز بیشتر باشد، توانایی حمل بار توسط بوژی بیشتر است.

 

حمل و نقل جاده‌ای یکی از مهم‌ترین قسمت‌های صنعت حمل و نقل به حساب می‌آید. بیش از ۸۰ درصد حمل و نقل‌ها در تمامی نقاط جهان از طریق جاده‌ها صورت می‌گیرد. خودروهای مختلفی در راستای حمل و نقل جاده‌ای فعالیت می‌کنند که باتوجه‌به نوع بار، این خودروها به کار گرفته می‌شوند. برای حمل خرده بار و بارهایی که حساسیت کمی دارند و قرار است در فواصل نزدیک حمل شوند، از وانت بار و نیسان استفاده می‌شود. برای بارهای سنگین‌تر و حساس‌تر استفاده از کامیونت‌ها و خاورها متداول است. هر چه میزان بار بیشتر شود، از کامیون‌های بزرگ‌تر و با ظرفیت بیشتر و تریلی‌ها استفاده می‌شود. برخی بارها اما جزء بارهای عادی نبوده و در دسته بارهای ترافیکی قرار می‌گیرند. بار ترافیکی به باری گفته می‌شود که ابعاد و یا وزن آن، بیش از حدی است که اجازه تردد آن در شهر به شکل عادی داده ‌شود. گاهی برخی بارهای ترافیکی را می‌توان با رعایت یک سری نکات، با انواع تریلی حمل کرد. اما برخی دیگر از بارها، ابعادی دارند که بیش از حد مجاز تعیین شده در استانداردها است. برای حمل این‌گونه بارها، از کامیون‌های خیلی بزرگ نظیر بوژی کش ها استفاده می‌شود.

 

انواع بوژی

بوژی‌ها به دو دسته کلی بوژی جاده‌ای و بوژی ریلی تقسیم می‌شوند. همان‌طور که از نام این دو نیز پیداست، بوژی جاده‌ای، قابلیت اتصال به تریلی‌ها را داشته و کاربری آن‌ها، برای حمل در جاده است. این در حالی است که بوژی ریلی، قابلیت اتصال به قطارهای باربری را دارد. ارتفاع کفی بوژی از سطح زمین حدود ۱۲۰ سانتیمتر است و همچنین هر محور بوژی دارای ۸ چرخ است. حال باتوجه‌به وزنی که بار دارد، باید برای اتصال تعداد محور تصمیم گرفت.

ظاهر سخت و خشن بوژی کش، نشان از سختی کار با آن نیست! اساس کار بوژی کش، استفاده از روغن هیدرولیک است که این امکان را می‌دهد تا راننده بوژی کش به‌راحتی بتواند آن را تحت کنترل خود در بیاورد. در ادامه، با بوژی کش های ایران همراه ما باشید.

معرفی بوژی کش های ایران

حال که تا حدود با بوژی کش آشنا شدیم، قصد داریم بگوییم که بوژی کش های ایران کدام‌اند و در کل از چه بوژی کش هایی در کشورمان استفاده می‌شود. در واقع خود بوژی که به عنوان محور در یک حمل به حساب می‌آید، نیاز به موتور و نیرو محرکه ندارد. بوژی در واقع تنها وظیفه پخش تحمل بار را بر عهده داشته و نیروی وارد شده توسط بار سنگین را به شکل مساوی به تمامی قسمت‌ها پخش می‌کند. اما این بوژی کش است که باید توان زیادی داشته باشد تا بتوان بار به این سنگینی را بدون مشکل به حرکت در آورده و حمل کند.

 

در ایران حمل بوژی‌ها بیشتر با ماک سری N انجام می‌شود که یک بوژی کش بسیار قدرتمند به حساب می‌آید. در کنار آن از برخی از سری‌های بوژی کش ولوو نیز استفاده می‌شود. دیگر بوژی کش هایی که در ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد، بوژی کش‌های ساخت اسکانیا، اویکو، کنوورث، آیفا و … هستند.

در حال حاضر، بوژی کش های ایران که بیشترین استفاده از آن‌ها می‌شود، ولوو FH16 که سه مدل موتور با قدرت‌های 550، 650 و 750 اسب بخاری برای آن وجود دارد که هرکدام باتوجه‌به میزان باری که قرار است بر روی بوژی قرار بگیرد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. مدل قدیمی‌تری که در ولوو در میان بوژی کش‌ها استفاده می‌شود، FH13 است که 4 نوع موتور با قدرت 420، 460، 500 و 540 اسب بخار دارد که باتوجه‌به حجم بار سوار شده بر روی بوژی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

چه استفاده‌هایی از بوژی کش می‌شود ؟

از بوژی کش، برای حمل بوژی استفاده می‌شود. از خود بوژی نیز، حمل بارهای فوق سنگین که حمل آن‌ها با کامیون‌ها و تریلی‌های معمولی امکان‌پذیر نیست، صورت می‌گیرد. از بوژی کش، برای حمل بارهایی نظیر قطعات حجیم و فوق سنگین نیروگاهی، انواع ترانسفورماتورهای غول‌پیکر، اقلام مختلف کشتی و زیردریایی‌ها، ساختمان‌های متحرک، قطعات سنگینی که برای ساخت پل استفاده می‌شود، تجهیزات نظامی سنگین نظیر تانک، خط تولید پالایشگاه‌های نفت و … استفاده می‌شود.

وزن خود بوژی، زیاد است. همچنین زمانی که بار بر روی آن قرار داده شود، وزنی که قرار است توسط موتور حمل شود، بیشتر هم می‌شود. به همین دلیل، سرعت بوژی کش‌ها، نهایتاً تا ۳۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. همچنین در برخی از حمل‌ها که بالاجبار باید بوژی کش را از شهر عبور داد، ماکسیمم سرعت با وجود اسکورت‌های لازم نباید از ۵ کیلومتر بر ساعت تجاوز کند.

 

قوانین حاکم بر جابه‌جایی بوژی کش‌ها

همان‌طور که گفتیم، باری که بر روی بوژی قرار داده شده و توسط بوژی کش حمل می‌شود، بار مکانیکی به حساب می‌آید. قوانین حاکم برای حمل بار مکانیکی، کمی سختگیرانه‌تر از قوانین حاکم برای حمل سایر بارها است. برای حمل بار با بوژی کش، باید بارنامه مخصوص دریافت شود که تمامی ضوابط لازم، باید رعایت شود تا بارنامه برای آن صادر شود. همچنین به دلیل امکان ایجاد خطر برای سایر رانندگان، ساعت عبور بوژی کش، در زمان‌هایی بین ساعات ۶ صبح تا ۶ عصر است. درصورتی‌که قرار باشد بوژی کش از مسیرهایی عبور کند که رانندگان خودرو شخصی نیز از آن عبور می‌کنند، لازم است تا هماهنگی‌های لازم با پلیس‌راه منطقه انجام شده و اسکورت‌های لازم نیز صورت بگیرد.

 

دستورالعمل جابجایی بار با بوژی

عبور محموله‌های فوق‌سنگین، که مجموع وزن کشنده، بوژی و محموله‌ی آن، بیش از ۹۶ تن باشد، از روی پل‌های با دهانه‌ی بیش از ۱۰ متر، ممنوع است. این‌گونه از پل‌ها، مشمول مقررات ماده‌ی ۱۴ این دستورالعمل می‌باشند.

تبصره- درصورتی‌که مجموع وزن بوژی، و محموله، درمورد وسایل نقلیه‌ی موضوع این ماده، کم‌تر یا مساوی ۹۶ تن باشد، شرکت‌های حمل‌ونقل ترافیکی، می‌توانند با عبوردادن کشنده، به‌طرف دیگر پل، بوژی و محموله را، با حداکثر سرعت ۵ کیلومتر در ساعت، به‌وسیله‌ی دستگاه وپنچ، یا بکسل به‌طرف دیگر پل بکشند. ادارات راه و ترابری نیز، با رعایت مفاد ماده‌ی ۱۴، موظف به هم‌کاری در این خصوص، می‌باشند.

 

ماده‌ی ۱۶

چنان‌چه محموله‌ی ترافیکی، از جمله، وسایلی نظیر بلدوزر، لودر، گریدر، بیل مکانیکی و… باشد، که دارای توان حرکتی مناسب، در عبور از کنارگذر پل‌ها هستند، و پل، دارای محدودیت کم‌تر از وزن کل وسیله‌ی نقلیه باشد، شرکت‌های حمل‌ونقل ترافیکی، مجاز هستند تا محموله را، بدون واردشدن آسیب و صدمه، به تاسیسات راه، از کنار پل، عبور داده، و وسیله‌ی نقلیه نیز، بدون محموله، پس ازعبور از روی پل، اقدام به سوارنمودن مجدد محموله نماید.

این‌گونه اقدام، در حمل‌ونقل ترافیکی، به‌منزله‌ی عبور از کنارگذر پل محسوب شده، و ادارات راه و ترابری نیز، با رعایت مفاد ماده‌ی ۱۴، موظف به هم‌کاری می‌باشند.

ماده‌ی ۱۷

مسولیت احداث کنارگذر، در مورد پل‌های واقع در مسیر، که دارای ظرفیت محدود باربری هستند، به‌عهده‌ی شرکت حمل‌ونقل ترافیکی می‌باشد، و ادارات کل راه و ترابری، موظف هستند تا با شرکت‌های حمل‌ونقل، در احداث کنارگذر پل‌ها، به‌نحوی که به تاسیسات و ابنیه‌ی فنی راه، صدمه وارد ننماید، هم‌کاری کنند.

تبصره ـ به‌منظور اقتصادی‌بودن احداث کنارگذرها، در مسیرهای مهم حمل‌ونقل ترافیکی، شرکت‌های حمل‌ونقل ترافیکی، می‌توانند تعدادی از کنارگذرها را، به‌صورت دایمی احداث، و مسولیت مرمت و نگه‌داری آن‌ها را نیز، به‌عهده گیرند.

 

0 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟
خیالتان راحت باشد :)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *